Αναρτήσεις
Άκου τι έγινε .. είχα αγοράσει ένα gps εδώ και κάνα μήνα . Προχτές το βραδάκι έπρεπε να πάω υλικά στη δουλειά για την επόμενη μέρα. Λέω λοιπόν: δεν παίρνω και το μαραφέτι μαζί μου, να δω πως λειτουργεί? πρώτη φορά , ναι? οκ. Τι το θελα ; Το βάζω....πάω φιλιάτες μεριά. Στον πηγαιμό όλα καλά. Στην επιστροφή σ ένα περίεργο σημείο λέει η γκόμενα: ‘‘Σε 300 μέτρα στρίψε δεξιά‘‘ . Μπα!!! λέω αφού εδώ δεν έχει δρόμο. Μόλις φτάνω ξαναλέει αυτή: ‘‘Στρίψε δεξιά,Στρίψε δεξιά‘‘.Κοίτα λέω, που θα χει κάνα χωματόδρομο που κόβει δρόμο και δεν τον ήξερα μέχρι τώρα. Και δε δοκιμάζω; Στρίβω δεξιά, όντως χωματόδρομος, καλός όμως και φαρδύς.Ε ρε τεχνολογία!!! λέω μέσα μου και χαμογελάω πλατιά πλατιά.Θα κόψω και δρόμο , θα φτάσω και γρηγορότερα. Έπρεπε να τόχα πάρει από καιρό αυτό το g.p.s. και αρχίζω μια κατάβαση με τις μπάντες. Μόλις μετά από 300 μέτρα το σκηνικό αλλάζει δραματικά. . Λακούβες...λάσπες...πέτρες...απότομες στροφές. Αρχίζει και με κόβει κρύος ιδρώτας. Λέω.. θα γυρίσω πίσω. Βάζω όπισθεν...τίποτα. Λίγο η απότομη κατηφόρα, λίγο τα χορταράκια τα πράσινα , εκείνα τα μικρά μικρά, ξέρετε, λίγο οι λασπούλες, στον τόπο τ αμάξι. Ούτε που κουνιέται.
Κάθομαι και σκέφτομαι.
Λέω θα συνεχίσω. Όπως και να ναι δρόμος είναι. Κατηφόρα είναι ...που θα πάει ... κουτσά στραβά, θα κατέβω στον κεντρικό.
Η γκόμενα όλο έλεγε..."επαναπροσδιορισμός... επαναπροσδιορισμός.." .
Με τα πολλά φτάνω σε ένα σημείο που δεν πάει ούτε μπρος ούτε πίσω. Παιδιά για το θεό σας. Αυτό το πράμα δεν το χετε ξαναδεί.Ο δρόμος κόβετε μεσ στα λόγγα δίχως λόγο κι αιτία. Έτσι απλά. Σαν ας πούμε να τελειώσανε τα λεφτά, και παρατήσανε το δρόμο στη μέση. Έλα χριστέ και Παναγιά !!
Είμαι μόνος και τσαντισμένος. Κατεβαίνω από το αμάξι. Έχει νυχτώσει για τα καλά. Κλείνω, κλειδώνω και αρχίζω ανάβαση με τα πόδια. Βουνό...ερημιά... ησυχία... φοβήθηκα λιγάκι να πούμε την αλήθεια.Τι λιγάκι δηλαδή...τα πουρνάρια ίσα με πάνω. Ο πάλιουρας και ο βάτος άλλο τόσο.
Έκανα κι ένα τέταρτο ν ανέβω, μέχρι να φτάσω πάνω μου κόπηκε η ανάσα . Αφού έφτασα στην άσφαλτο , το παίρνω δρόμο δρόμο για να προσεγγίσω το πλησιέστερο χωριό την Τζούμα, μισή ώρα δρόμος. Κάποια στιγμή ακούω στο κινητό ήχο μηνύματος ― όπα, λέω, έχουμε σήμα. Παίρνω τηλέφωνο τον ξάδερφο και έρχεται να με πάρει.Το αμάξι μου μένει εκεί.Του δίνω και του παιδιού 20 ευρώ για βενζίνα και εξυπηρέτηση.
Σήμερα το πρωί...δουλειά στην Πλαταριά με τ αμάξι του Γιώργου.Στις 3 που τελειώσαμε, ταχι και Φιλιάτες 45 ευρώ.Περίμεναν εκεί τα παιδιά από την άλλη δουλειά, είχαν βρει και κάποιον με 4χ4 άλλα 50 αυτός. Αγόρασα σχοινί για να με τραβήξουν από Ηγουμενίτσα, το ξέχασα στο ταχί, άλλα 40 εκεί. Όσο με περίμεναν τα παιδιά, έπιναν μπύρες στου Τζούμα, άλλα 22 εκεί. Κατεβαίνουμε στο σημείο, με δένουν, με τραβάνε, σε κάποιο δύσκολο σημείο, πατάω ένα μυτερό ξύλο κλατάρει το λάστιχο (120 εκεί).Συνεχίζουμε με κλαταρισμένο, ανεβαίνουμε πάνω.Με πάει ο άλλος Φιλιάτες να αλλάξουμε λάστιχο (δεν είχα ρεζέρβα) 10 οι βενζίνες.Στο βουλκανιζατέρ δεν έχει λάστιχα στο νούμερό μου. Παίρνω μεταχειρισμένο σε άλλο νούμερο 15 ευρώ εκεί.Πήγε πάλι 10 το βράδυ. Έτσι μου ρχεται να το πετάξω στο ποτάμι το γαμημένο το μαραφέτι, αλλά το πλήρωσα και 160 ευρώ και τα λυπούμαι .
Την άλλη μέρα στο βουλκανιζατέρ λέει αυτός ότι πρέπει να αλλάξω και το άλλο λάστιχο πίσω (δε γίνεται ένα παλιό ένα καινούργιο) άλλα 120 εκεί.
Κάθομαι και σκέφτομαι.
Λέω θα συνεχίσω. Όπως και να ναι δρόμος είναι. Κατηφόρα είναι ...που θα πάει ... κουτσά στραβά, θα κατέβω στον κεντρικό.
Η γκόμενα όλο έλεγε..."επαναπροσδιορισμός... επαναπροσδιορισμός.." .
Με τα πολλά φτάνω σε ένα σημείο που δεν πάει ούτε μπρος ούτε πίσω. Παιδιά για το θεό σας. Αυτό το πράμα δεν το χετε ξαναδεί.Ο δρόμος κόβετε μεσ στα λόγγα δίχως λόγο κι αιτία. Έτσι απλά. Σαν ας πούμε να τελειώσανε τα λεφτά, και παρατήσανε το δρόμο στη μέση. Έλα χριστέ και Παναγιά !!
Είμαι μόνος και τσαντισμένος. Κατεβαίνω από το αμάξι. Έχει νυχτώσει για τα καλά. Κλείνω, κλειδώνω και αρχίζω ανάβαση με τα πόδια. Βουνό...ερημιά... ησυχία... φοβήθηκα λιγάκι να πούμε την αλήθεια.Τι λιγάκι δηλαδή...τα πουρνάρια ίσα με πάνω. Ο πάλιουρας και ο βάτος άλλο τόσο.
Έκανα κι ένα τέταρτο ν ανέβω, μέχρι να φτάσω πάνω μου κόπηκε η ανάσα . Αφού έφτασα στην άσφαλτο , το παίρνω δρόμο δρόμο για να προσεγγίσω το πλησιέστερο χωριό την Τζούμα, μισή ώρα δρόμος. Κάποια στιγμή ακούω στο κινητό ήχο μηνύματος ― όπα, λέω, έχουμε σήμα. Παίρνω τηλέφωνο τον ξάδερφο και έρχεται να με πάρει.Το αμάξι μου μένει εκεί.Του δίνω και του παιδιού 20 ευρώ για βενζίνα και εξυπηρέτηση.
Σήμερα το πρωί...δουλειά στην Πλαταριά με τ αμάξι του Γιώργου.Στις 3 που τελειώσαμε, ταχι και Φιλιάτες 45 ευρώ.Περίμεναν εκεί τα παιδιά από την άλλη δουλειά, είχαν βρει και κάποιον με 4χ4 άλλα 50 αυτός. Αγόρασα σχοινί για να με τραβήξουν από Ηγουμενίτσα, το ξέχασα στο ταχί, άλλα 40 εκεί. Όσο με περίμεναν τα παιδιά, έπιναν μπύρες στου Τζούμα, άλλα 22 εκεί. Κατεβαίνουμε στο σημείο, με δένουν, με τραβάνε, σε κάποιο δύσκολο σημείο, πατάω ένα μυτερό ξύλο κλατάρει το λάστιχο (120 εκεί).Συνεχίζουμε με κλαταρισμένο, ανεβαίνουμε πάνω.Με πάει ο άλλος Φιλιάτες να αλλάξουμε λάστιχο (δεν είχα ρεζέρβα) 10 οι βενζίνες.Στο βουλκανιζατέρ δεν έχει λάστιχα στο νούμερό μου. Παίρνω μεταχειρισμένο σε άλλο νούμερο 15 ευρώ εκεί.Πήγε πάλι 10 το βράδυ. Έτσι μου ρχεται να το πετάξω στο ποτάμι το γαμημένο το μαραφέτι, αλλά το πλήρωσα και 160 ευρώ και τα λυπούμαι .
Την άλλη μέρα στο βουλκανιζατέρ λέει αυτός ότι πρέπει να αλλάξω και το άλλο λάστιχο πίσω (δε γίνεται ένα παλιό ένα καινούργιο) άλλα 120 εκεί.
καλό χειμώνα
