Google Website Translator Gadget

Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Η φοροδοτική ικανότητα των αποικιών

Μια αποικία δεν μπορει παρά να είναι κερδοφόρα. Στο βάθος των αιώνων έχει αναπτύξει τους κατάληλους μηχανισμούς που της επιτρέπουν  κατά την διάρκεια των απολογισμών να έχει θετικό πρόσιμο. Η ανατροφή των νεογνών, ο καταμερισμός των εργασιών, η διαχείριση των εμπορευμάτων, η μεταξύ τους επικοινωνία και οι όροι συμβίωσης, οι μηχανισμοί κατανομής και άσκησης εξουσίας, εχουν περάσει και παιρνούν απο ατελείωτες δοκιμασίες και αμφισβητήσεις και μέσα απο κάθε πιθανό και απίθανο, ευνοικό η εχθρικό περιβάλον , κλίμα,
κατάσταση, συνθήκες, με αποτέλεσμα να επικρατήσει το απόλυτο σύστημα που διασφαλίζει την επικράτηση και διαιώνηση της αποικίας μέσα στο ταξίδι του ατέλειωτου χρόνου. Ως εκ του αποτελέσματος, αντιλαμβανόμαστε ότι οι αποικίες που επιβιώνουν σήμερα, είναι άρτια δομημένες, επικερδείς, και ικανές να συνεχίσουν το ταξίδι τους.


 Οι θεοί, φτάχτηκαν από τους ανθρώπους, και ήρθαν να δώσουν
πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα, καθ όσον η εξέλιξη του ανθρώπου ήταν ποιο γρήγορη απο το γνωστικό του επίπεδο. Σήμερα που το γνωστικό μας επίπεδο είναι ταχύτερο από την εξέλιξή μας, οι  θεοί τείνουν να καταργηθούν αφήνοντας τα κατάλοιπά τους στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία που μεταβιβάζει της ιδότητές τους στους αρχηγούς των κρατών


 . Οι θεοί όμως δεν παύουν να είναι άνθρωποι, καθώς είναι οι μόνες αποικίες που επιδέχονται τους θεσμούς της θεότητας. Και οι άνθρωποι έχουν ελατώματα. Πλεονεξία, φιλότημο, συμπόνοια,φόβον, εγωισμό, υποταγή, έπαρση, κολοπαιδισμόν, και άλλα. Άρα η ποιότητα των θεών μας εξαρτάται από την σύνθεση των ελατωμάτων τους και των ελατωμμάτων των πιστών τους. 

 Εάν κατανοήσουμε ότι στην εποχή μας ένα υλικό αγαθό είναι η αντιστοιχία ενός χρηματικού ποσού, 
 τότε κάθε είδους αποικίας που επιβιώνει σήμερα, περιτριγυρίζετε και παράγει συνεχώς χρήματα, πολλύ περισσότερα απ όσα χρειάζετε για να επιβίώσει και αυτό είναι λογικό. Από το πέρασμα των αποικιών στην αιώνιότητα, πάρθηκε η γνώση ότι για να μπορούν να ανταπεξέρχονται σε περιόδους κρίσης, πρέπει να αποθηκέύουν χρήματα. Και αυτό με την σειρά του δημιουργεί  τον πλούτο. Έτσι έγινε αναπόσπαστο κομάτι της φυσιολογίας των ειδών η δραστηριότητα, η οποία με την σειρά της γεννά τον πλούτο, του οποίου ο διαχειριστής είναι ο φιλεύσπλαχνος θεός, ο κράτων.

ΟΙ αποικίες που επιβιώνουν ειδικά σήμερα λοιπόν, είναι πλούσιες. Το αντίθετο φανερώνει παθογένεια , και το αποτέλεσμά της, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε θα είναι η αποδόμηση. Εδώ μπορείτε να βάλετε μια παρένθεση, και να αναλογιστείτε, ότι εφ όσον ο πλανήτης μας, άρα και οι αποικίες που επιβιώνουν πάνω σ αυτόν οδηγείτε προς την καταστροφή από δικές μας ενέργειες, τότε η σύνθεση των ελαττωμάτων των θεών μας  έχει εκφυλιστεί σε μη αναστρέψιμό βαθμό .Είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να κάνει γενετική τροποποίηση επιλέγοντας και διαιωνίζοντας τα αρνητικά χαρακτηριστικά του ειδους.κλεισιμο  παρένθεσης.

  Ο πλούτος λοιπόν υπάρχει, και είναι και πιστοποιημένος, και μετρήσιμος, και καταθετημένος και επενδυμένος και όλα αυτά.

Πάραυτα όμως υπάρχει το εξής παράδοξο. Μία αποικία ενώ παράγει πολύ μεγαλύτερο πλεόνασμα απο αυτό που χρειάζετε στην διάρκεια του έτους, ταυτόχρονα διακατέχετε από πολλές οικονομικές κρίσεις κατα την διάρκεια του ίδιου έτους. Ήδη απο τέλη φεβρουαρίου αρχές μαρτίου, ο πρωτος τρύγος για όσους δεν τα πήραν όλα τον νοέμβριο λαμβάνει χώρα. Στο τέλος της πορτοκαλιάς έρχεται αλλη μια υφαρπαγή πόρων απο τον θεό του καπνού, και τον ιούλιο άλλη μία .Ο κράτος, με το σιδερένιο άρμα  απαιτεί τον φθινόπωρο την μεγαλύτερη παραγωγή, ιδίως αν δεν δώσει το έλατο. Καθ όλη την διάρκεια του χρόνου λοιπόν κάποιος κλέβει τον πλούτο αναγκάζοντάς μας να δουλευουμε περισσότερο και να εξαθλιωνόμαστε για να τον
αναπληρώσουμε. Και επειδή πολλές φορές μετά τον τρύγο δεν υπάρχει νομή, η αποικία διανύει ενα διάστημα εξαθλίωσης. Ψυχούλες πεθαμένες η λιπόθυμες απο ασιτία μέσα στα κελιά, ψάχνοντας απελπισμένα για την τελευταία σταγόνα τροφής. Το φαινόμενο είχε πάρει ανυσηχητικές  διαστάσεις, προμυνήοντας κρίση σ αυτόν που προκάλεσε την κρίση. Αυτό όμως θα έφερνε την καταστροφή του φιλεύσπλαχνου θεού, που αποφάσισε να σώσει τις αποικίες επιστρέφοντάς τους, ενα μέρος από το πλεόνασμά τους. Η επιδότηση ζαχαροζύμαρου, ηταν σωτήρια για την προσωρινή επιβίωση της αποικίας. Το δε σιροπάκι, μάνα εξ ουρανού. Για τα παρεταίρω,η αποικία έπρεπε να δραστηριοποιηθεί και να ορμήσει με μεγαλύτερο πάθος στην επόμενη νομή. Τώρα πρέπει να καλύψει τα χαμένα αποθέματα και τον χαμένο χρόνο. 

Τα παράσιτα όμως, που βρίσκουν εξασθενημένο το σμήνος, βρίσκουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν μέσα του και να επικρατήσουν αποδομώντας το και απομυζόντας το. Ο Κράτος όμως και πάλι μερίμνησε.Αφού ειδε το πρόβλημα να παίρνει ανυσηχητικές διαστάσεις, και αφου διαπίστωσε ότι το χάσιμο είναι μεγάλο, αποφάσισε να στηρίξει το σύστημα υγείας που θα «χάριζε υγεία και ευημερία»  στην αποικία, και έτσι έγινε πάλι θεός. 
 tak tik. ο λοιμός θα αποφευχθεί και η αποικία θα μπορεί πάλι να εργαστεί και να θριαμβεύσει, αποδεικνύοντας ότι είναι ικανή.
 Ο Χειμώνας ξανάρχετε...
                       Αμφιβάλετε για κάτι;